Het was de zesde van december. Sinterklaas was al lang in het land. En Gomarus wachtte, al borrelend, op de komst van de goede Sint. Hij (of moet ik zij zeggen?) had gezegd dat hij er rond negen uur zou zijn. Rond die tijd ging Gomarus ook op de Beestenmarkt staan, vol verwachting. Als je zo gezellig met elkaar in de kou staat, ga je al gauw liedjes zingen: Sinterklaasliedjes. Dit kon de Sint natuurlijk niet weerstaan. Zijn komst was echter nogal opmerkelijk. Er kwam een politiebusje met zwaailicht aangereden. Vervolgens stapte hij met zijn pieten uit. Hij werd hartelijk ontvangen door de praeses. Vervolgens zijn we weer terug gegaan naar café Lazaru’s. De Sint had namelijk een hartig woordje met ons te spreken, maar gelukkig had die ook wat cadeautjes meegenomen. Er werd gegrapt en gegrold. De praeses mocht zelfs even op de schoot van de lieve goede Sint zitten. Op een gegeven moment moest hij er wel weer vandoor en werd er nog vrolijker door geborreld.